Gebeurtenissen
Het verhaal speelt zich af tijdens de gezagvoering
van Nederland in Nederlands-Indië. Daar woonden, in Lebak, Saïdjah en
Adinda. Zij waren door elkaars vader aan elkaar uitgehuwelijkt. Het
verhaal begint als Saïdjah ongeveer zeven jaar oud is. De buffel van
zijn vader werd afgenomen door het distriktshoofd. Twee jaar later
gebeurt hetzelfde met de tweede buffel. De volgende buffel was wel
niet zo goed als zijn voorgangers, maar redde toch het leven van
Saïdjah door een tijger te doden. Saïdjah's vader vluchtte nadat deze
buffel geslacht was omdat hij bang was dat hij gestraft zou worden
nu hij geen inkomsten meer had en de landrente niet meer kon betalen.
Saïdjah was toen vijftien jaar. Hij besloot om werk te zoeken in
Batavia. Eerst ging hij naar Adinda, zijn toekomstige vrouw, om
afscheid van haar te nemen. Zij spraken af om na zesendertig manen
elkaar terug te zien onder een boom. Toen hij aankwam in Batavia werd
hij meteen aangenomen als bediende en raakte gewend aan de rijkdom
daar. Hij vertrok na drie jaar met dertig spaanse-matten, genoeg om
drie buffels voor Adinda te kopen. Op de weg terug dacht hij alleen
maar aan Adinda en luisterde niet naar wat men hem vertelde. Zo hoorde
hij niet dat het nieuwe distriktshoofd een veel mildere was en dat er
in zijn woonplaats veel veranderd was. Toen hij 's nachts de boom
bereikte vond hij Adinda niet, maar hij bleef op haar wachten. De
volgende dag bleef hij wachten, maar Adinda zag hij niet. Op het
laatst rende hij het dorp in en begon te zoeken, maar vinden deed
hij haar niet, zelfs haar huis niet. Ook vond hij zijn eigen familie
niet. Saïdjah luisterde niet naar wat men hem vertelde: over zijn
vader die gevlucht was en gestorven was in de gevangenis, over zijn
moeder die van verdriet gestorven was en over Adinda die met haar
vader gevlucht was naar een plek waar opstandelingen kwamen.
Uiteindelijk barstte hij in een gelach uit en een oude vrouw neemt
hem mee naar haar huis. Toen het weer wat beter met hem ging,
vertrok hij naar de opstandelingen en sloot zich bij hen aan om
Adinda te zoeken. Op een dag liep hij door een dorp van
opstandelingen dat het Nederlandse leger platgebrand had. Hij vond
het lijk van Adinda's vader en even later ook het mishandelde lijk
van Adinda. Doodongelukkig stortte hij zich daarop in de bajonetten
van de soldaten en stierf.
Personages
Saïdjah. Hij is de hoofdpersoon van dit verhaal.
Hij groeide op in een arm deel van Indonesië. In het verhaal komt
vooral zijn verlangen naar zijn vrouw naar voren.
Adinda. Het meisje dat de vrouw van Saïdjah
had moeten worden. Zij maakte kleden.
Kenmerken van de Romantiek
Dit verhaal is romantisch omdat
je duidelijk kan zien dat de schrijver in onvrede leefde met het hier
en nu, namelijk de toenmalige situatie in Nederlands-Indië. Dit
verhaal is een soort protestverhaal. Het verhaal is somber en
pessimistisch, wat ook kenmerken zijn van de romantiek.
Een ander kenmerk is dat de schrijver mystificatie gebruikt, hij
houdt het schrijverschap geheimzinnig. Ook een kenmerk is dat dit
een verhaal is dat afspeelt in een ver land in een exotische
sfeer, maar dit kenmerk slaat eigenlijk niet op dit verhaal omdat
het meer een protestverhaal is.
Idee van de Schrijver
De schrijver gebruikt dit verhaal
om te protesteren tegen de Nederlandse regering die volgens hem
verkeerd bezig was in Nederlands-Indië.
Meer over Multatuli vind je bij het Coster huis.
Commentaar emailen naar m.geerars@tip.nl.
